اولین چیزی که لازم است سوار مبتدی درک و به آن فکر کند قدرت حیرت انگیز و جثه عظیم اسب یا پونی در مقایسه با خود اوست. اسب موجودی است که اگر با او مطمئن، با حس اعتماد به نفس و به صورت مثبت رفتار شود بسیار خشنود و راضی می شود و برعکس اگر طرفش عصبی، دودل و نامطمئن باشد این احتمال وجود دارد که حیوان عصبی و بی قرار شود. پس باید به یاد داشته باشید با اسب همیشه قاطع و محکم، ولی در عین حال منصفانه رفتار کنید تا همواره بداند که چه کاری را از او انتظار دارید. این وظیفه سوارکار است که به اسب بیاموزد چه کاری شایسته و چه کاری ناشایست است.

صدای شما ارزنده ترین وسیله ارتباطی شما با اسب است. اسب از لحن و تن صدای شما تشخیص می دهد که آیا شما خشنود هستید یا نه. پس شما می توانید با صدایتان به اسب بفهمانید رفتارش درست بوده یا خیر. فرامین شما باید واضح و ساده باشند- اگر اسب مرتکب خطائی شد، تنها یک “نه” محکم کافیست که به او بفهماند- داد و بیداد طولانی، هم حیوان را گیج می کند و هم خود شما را از نفس می اندازد. بیشتر افراد فراموش می کنند وقتی از حرکت اسب خشنود می شوند، او را به یک آفرین مهمان کنند. اسبی که خلق تند و تیز دارد و عصبی است احتمالا با فردی که دارای همین خصوصیات روحیست خوب کنار نمی آید- چنین اسبی با فردی که خلق و خوی آرام تری دارد راه می آید. یک فرد برون گرا، گاه می تواند اعتماد اسبی را که خجول و آرام است به خود جلب کرده و او را وادار به کار و فعالیت کند.